De vroege pogingen tot communicatie met buitenaardse intelligentie of CETI (nu algemeen bekend als SETI) zijn gedocumenteerd door Florence Raulin-Cerceau van het Alexandre Koyre Center in Parijs. In een artikel in het Franse tijdschrift Pour la Science zegt Raulin-Cerceau dat al in de negentiende eeuw uitvinders droomden van een 'hemeltelegraaf' om met buitenaardse beschavingen te communiceren.
Eén van die eerste uitvinders was de Duitse wiskundige Carl Friedrich Gauss. Carl Friedrich GaussIn de jaren 1820 wou hij met behulp van zijn 'heliotroop' zonlicht naar planeten reflecteren. Gauss zou ook achter het idee zitten om een gigantische driehoek in de Siberische bossen vrij te maken van bomen. In de open driehoek moest tarwe geteeld worden waardoor het kleurcontrast, samen met de enorme grootte, van op de maan of Mars zou kunnen worden opgemerkt. De reusachtige geometrische figuur zou door aliens als een opzettelijke constructie worden geïnterpreteerd. Twintig jaar later kwam astronoom Joseph Johann von Littriouw met een gelijkaardig idee op de proppen. Hij wou kerosine in een dertig kilometer groot cirkelvormig kanaal gieten om bij nacht aan te steken en zo onze aanwezigheid te tonen.
In de tweede helft van de negentiende eeuw kwamen de eerste realiseerbare ideeën. In 1896 stelde de Franse uitvinder en dichter Charles Gros voor om middels een parabolische spiegel het licht van elektrische lampen geconcentreerd naar Mars of Venus te sturen. Hij had het lumineuze idee dat licht aan en uit te zetten om zo een gecodeerd bericht mee te sturen. Volgens Raulin-Cerceau hield Gros er rekening mee dat andere planeten mogelijk bewoond waren door wezens die nog niet in staat waren te antwoorden. Gros zou overtuigd geweest zijn dat de eeuwige isolatie van buitenaardse beschavingen (eens) overwonnen zou worden.
